سایت سرگرمی و خوش گذرونی

هنگامی‌ که بدن توانایی ذخیره‌ی گلوکز یا استفاده از آن را نداشته باشد، این ماده به جای تبدیل شدن به انرژی لازم برای فعالیت‌های بدن، به جریان خون بازمی‌گردد و بدن عکس‌العمل نشان می‌دهد. در این حالت فرد به دیابت نوع 2 یا همان دیابت بزرگسالان مبتلاست که دیابت غیروابسته به انسولین هم گفته می‌شود. در این بیماری بدن توانایی لازم برای تولید انسولین یا استفاده‌ی درست از آن را ندارد. قبلا درباره‌ی رابطه چاقی و دیابت صحبت کردیم، بد نیست بدانید که دیابت معمولا در افراد بالای 40 سال یا دارای سوابق وراثتی بروز می‌کند و فاکتورهای مختلفی مثل اضافه‌وزن، کم‌تحرکی، چربی یا فشار خون بالا در ابتلا به این بیماری مؤثر هستند. اما موضوع بحث ما در این نوشته روی نشانه های دیابت نوع 2 متمرکز است، متأسفانه نشانه های دیابت در تشنگی مفرط، تکرر ادرار، بی‌حسی و خواب رفتن دست و پا خلاصه نمی‌شود. دیابت نوع 2 نشانه های پنهانی دارد که بعضی از آنها ممکن است گمراه‌کننده باشند.

با این نوشته همراه باشید؛ می‌خواهیم درباره‌ی تعدادی از نشانه های دیابت نکات جدیدی بیاموزیم.

1. شخص متوجه تغییرات پوستی ناخوشایند می‌شود

هنگام بروز این تغییرات فرد متوجه قسمت‌هایی تیره‌ و ضخیم‌تر روی پوستش می‌شود و لکه‌های زبر و مخملی روی سطح پوست به‌خصوص در نواحی چین‌خوردگی‌ها یا جاهایی که پوست بدن تا می‌شود، مثل نواحی پشت گردن، آرنج، قوزک پا یا پنجه‌ها‌ی دست به چشم می‌خورند. این ضایعات پوستی اغلب، هشدار می‌دهند که سطح قندخون بیش از حد بالا رفته است و در واقع علامت بروز دیابت هستند. البته این اختلالات پوستی که اکانتوزیس نیگریکانس (Acanthosis nigricans) نامیده می‌شوند ممکن است ریشه‌ی وراثتی داشته باشند یا به دلیل مشکلات هورمونی به‌وجود بیایند. سنجیو ساینی (Sanjiv Saini) متخصص پوست در مریلند درباره‌ی این بیماری می‌گوید: «هر زمان که فردی با علائم این بیماری پوستی به من مراجعه می‌کند، اولین اقدامی که صورت می‌گیرد انجام تست قندخون برای فرد مبتلاست.»

زمانی که فرد مبتلا به دیابت می‌شود، انسولین بالا، رشد سلول‌های پوست و ملانین (رنگدانه‌ها‌ی طبیعی) پوست را افزایش می‌دهد. تراکم رنگدانه‌های تولید شده، باعث به‌وجود آمدن لکه‌های تیره‌تر و مخملی‌شکل روی پوست می‌شوند.

وقتی این علائم دیده شدند و تست قندخون انجام شد، ممکن است دو حالت اتفاق بیفتد:

1. بیمار از قبل مبتلا به دیابت بوده است و بیماری او کهنه شده؛
2. احتمال بیشتری دارد که فرد در ابتدای راه باشد؛

اگر فرد کمتر از 5 کیلوگرم وزن از دست داده باشد، یعنی به تازگی به دیابت مبتلا شده است و این احتمال وجود دارد که بیماری خفیف‌تر باشد و بتوان این ضایعات پوستی را مداوا کرد. در غیر این‌صورت متخصص پوست می‌تواند با استفاده از لیزردرمانی یا درمان‌های موضعی آنها را از بین ببرد.

2. بینایی فرد بدون هیچ دلیلی بهتر می‌شود

با عرض پوزش، در این‌ مورد اگر ناگهان متوجه شُدید می‌توانید عینک‌تان را کنار بگذارید چون دور از جان‌تان مثل یک عقاب تیزبین شده‌اید، اصلا چیز خوبی نیست! پس هیجان‌زده و خوشحال نشوید. هوارد باوم (Howard Baum)، استادیار پزشکی بخش دیابت دانشگاه واندربیت (Vanderbilt) در این‌باره معتقد است: «هرچند همه‌ فکر می‌کنند تاری دید یا کم شدن بینایی یکی از نشانه های دیابت است، اما در حقیقت بهبود بینایی فرد هم می‌تواند یکی از نشانه های دیابت باشد.»

او می‌گوید: «من تا به حال بیماران زیادی داشته‌ام که وقتی قند خون‌شان بالا می‌رود، دیدشان قوی‌تر می‌شود و زمانی که مراحل درمانی را آغاز می‌کنند، دوباره‌ باید عینک بزنند.»

به نظر شما چه اتفاقی می‌افتد؟ دیابت در واقع سطح مایعات بدن را تغییر می‌دهد و آنها را در اطراف بدن و اندام‌های دیگر پخش می‌کند، چشم‌ها هم یکی از این اندام‌ها هستند که چون سطح مایعات در آنها ثابت نیست، بینایی دچار نوسان می‌شود.

3. شخص دچار خارش‌ها‌ی متناوب و شدید می‌شود

می‌دانم که این یک مطلب علمی و پزشکی است و اینکه فردی با شکایت از خارش شدید نزد پزشک برود کمی احمقانه به‌نظر می‌رسد، اما در واقع این‌طور نیست. از آنجایی‌ که دیابت موجب اختلال گردش خون می‌شود، بدن خشکی و درد را تجربه خواهد کرد.

باوم در این‌باره این‌طور توضیح می‌دهد: «از آنجایی‌ که تعدادی از بیمارانی که دیابت آنها تازه تشخیص داده شده بود، از خارش اندام‌های انتهایی بدن‌شان مثل انگشتان دست و پا شکایت داشتند، پزشکان این علامت را هم در کنار سایر نشانه های دیابت قرار دادند.»

چنانچه استفاده‌ی منظم از مرطوب‌کننده‌ها این مشکل را برطرف نکند، توصیه می‌شود حتما فرد مبتلا در مراجعه‌ی بعدی خود به پزشک، موضوع را با او در میان بگذارد.

4. شنوایی فرد کمتر می‌شود

اگر خدایی نکرده به خودتان آمدید و دیدید که مدام در حال زیاد کردن صدای تلویزیون هستید یا هنگام گفت‌وگو با دیگران تا زمانی که چندبار حرف‌‌هایشان را با صدای بلند تکرار نکنند چیزی از مکالمه‌تان نمی‌فهمید، حتما از پزشک‌تان بخواهید برای‌تان یک آزمایش قندخون بنویسد.

در مطالعه‌ای که توسط مؤسسه‌ی ملی بهداشت آمریکا انجام شد، مشخص شد که از دست دادن شنوایی یا کم شدن آن می‌تواند از اولین علائم بروز دیابت باشد. افراد مبتلا به قندخونِ بالا‌تر از سطح نرمال که هنوز نشانه های دیابت در آنها مشاهده نشده است، 30 درصد بیشتر از کسانی که سطح گلوکوز خون‌شان نرمال است ممکن است دچار آسیب شنوایی شوند.

محققان بر این باورند که دیابت رگ‌های خونی و اعصاب گوشِ داخلی را دچار آسیب می‌کند و این آسیب، شنوایی فرد را کمتر از حد معمول می‌کند.

5. فرد خروپف می‌کند

اسامه حمدی (Osama Hamdy) مدیر بخش دیابت مرکز بوستون می‌گوید: «حدود نیمی از بیماران دیابتی نوع 2 هنگام خواب، اختلال تنفسی دارند.» بنابراین اگر فردی فهمید که در خواب با صدای بلند خروپف می‌کند یا در طول روز خیلی خواب‌آلود است، هر چه زودتر بهتر است تست قندخون بدهد. مطالعه‌ای که به تازگی در کانادا انجام شده است نشان می‌دهد 23 درصد از بیماران مبتلا به آپنه‌ی انسدادی خوابِ خفیف یا متوسط که مشکل رایجی است، احتمالا طی 5 تا 6 سال آینده ممکن است مبتلا به دیابت شوند. هرچند نمی‌توان این دو را دقیقا بهم ربط داد، اما یک رابطه‌ی مهم بین این اختلال تنفسی خواب و دیابت وجود دارد؛ بدن بیماران مبتلا به این اختلال تنفسی، هنگام خواب هورمون استرس منتشر می‌کند و سطح قندخون را بالا می‌برد.

می‌توانید با دیدن ویدیوی زیر نیز با این نشانه‌ها به شکل تصویری آشنا شوید.

منبع : https://www.chetor.com/44055-نشانه-های-دیابت/

این موضوع باید با یک اعتراف شروع شود. به عنوان سردبیر مجله SUCCESS در این چند سال گذشته، این باید یک اعتراف بزرگ باشد: من حتی یادم نمی‌آید که متقاضی کار در اینجا باشم. شاید شما از من انتظار داشته باشید که بگویم این آرزوی دیرینه من بوده که به مردم کمک کنم تا به اهداف خود برسند و بهترین زندگی خود را داشته باشند. خب باید بگویم که اینطور نبوده است. بهتر است بگویم تمام تلاش من این بوده است که کارآفرینان کارهای جسورانه ‌تری را برای فردایی بهتر انجام دهند. من فقط یک شغل جدید می‌خواستم. چیزی که من به آن رسیدم بسیار مهمتر از این مسائل بود. من به یک معنا دست پیدا کردم. شاید شما هم در جستجوی همان چیز باشید.

داستان من

این روزها من از فرصت‌هایی که دارم در جهت یاری به مردم استفاده می‌کنم و به آن‌ها کمک می‌کنم تا به فردی که همیشه می‌خواستند تبدیل شوند و کارهایی را انجام دهند که همیشه آرزویش را داشته‌اند. من از این کار بسیار لذت می‌برم. فکر می‌کنم که این کار، نوعی محصول جانبی از زمانی است که در SUCCESS می‌گذرانم. اما وقتی برای اولین مصاحبه در مجله فراخوانده شدم، جای تعجب داشت. من تا به حال اسمی از انتشارات و اینگونه مسائل نشنیده بودم. ظاهراً مدتی قبل، افتتاحیه‌ای در SUCCESS روی بوردهای مشاغلی که من به دنبالش بودم قرار گرفت و همان‌ها رزومه من را نجات دادند. این برمی‌گردد به زمان‌هایی که من حاضر بودم هر کاری انجام دهم تا حس بی هدف بودن را در خود از بین ببرم. تصور می‌کنم حتی قبل از دادن درخواست، توضیحات مربوط به شغل را هم نخواندم.

من به شدت می‌خواستم تا کار قبلی خود را ترک کنم. اما قرار نبود همه چیز اینگونه پیش برود. من در حال انجام کاری بودم که تصور می‌کردم شغل رویایی من است. فکر می‌کردم که فردی موفق هستم.

بیایید کمی به گذشته سفر کنیم. من در دبیرستان عاشق نویسندگی شدم و به عنوان یک نوجوان تازه کار، هدفم را رفتن به دانشکده روزنامه نگاری قرار دادم تا در نهایت بتوانم به عنوان خبرنگار لیگ ملی فوتبال را پوشش دهم. من این هدف را بعد از اینکه مجبور شدم بازی در NFL را به دلایل مختلف رها کنم انتخاب کردم. اولین دلیل دست کشیدن از این آرزویم هم می‌تواند سرعت بسیار کم من در دویدن باشد. اما من هنوز هم می‌خواستم تا حد ممکن به فوتبال نزدیک باشم، این صنعتی بود که مرا مجذوب خود کرد. 

من خودم را در نوشتن مسائل ورزشی غرق کردم و سعی می‌کردم تمام روش‌های نویسندگی را یاد بگیرم. من از رده‌های بسیار پایین شروع کردم، برای روزنامه دبیرستان خود نویسندگی می‌کردم، سپس در روزنامه محلی شروع به نویسندگی کردم و سپس به مراحل بالاتر ارجاع داده شدم. من در مورد مسابقات تنیس روی میز نوشتم. من امتیازات مربوط به مسابقات والیبال نوجوانان را بررسی می‌کردم. من به دانشگاه رفتم و بیشتر درس خواندم. کارآموزی گرفتم و بیشتر مطالعه کردم. به لطف ایمیل‌های مکرری که به یک ویرایشگر می‌فرستادم، سرانجام قبل از اینکه از دانشگاه فارغ تحصیل شوم، مشغول یک شغل بدون درآمد شدم. در این کار من وظیفه داشتم تا به صورت رایگان مطالبی را برای وب سایت یک تیم NFL بنویسم. من مجبور شدم تا در اولین تابستان خود در آنجا روی زمین بخوابم اما این‌ها اصلا اهمیتی نداشت چون داشتم NFL را از نزدیک و به طور شخصی تجربه می‌کردم. مردم مشغول خواندن نوشته‌های من بودند.

سپس از کالج فارغ التحصیل شدم و  Dallas Cowboysتصمیم گرفتند تا بلافاصله مرا استخدام کنند. من به یاد دارم که بعد از شنیدن این خبر چطور می‌رقصیدم و خوشحالی می‌کردم. من در سن 22 سالگی به چیزی که می‌خواستم دست پیدا کردم. حالا که به آن فکر می‌کنم، روزی که با من تماس گرفته شد بهترین روز شغل رویایی‌ام بود؛ از آن به بعد فقط سرپایینی را تجربه کردم. در واقع برای مدتی از کارم لذت بردم. در این کار بسیار خوب عمل می‌کردم، با افراد خوبی دیدار کردم، به جاهای مختلف کشور سفر کردم و کارهای جالبی انجام دادم. در ابتدای کار تصور می‌کردم که نیازهایم به خوبی برطرف شده و به چالش کشیده شده‌ام. اما بعد از چند سال، فکر ترک کردن آن را در سر داشتم. من آن درآمدی که همیشه تصورش را می‌کردم نداشتم. من آن زمان آزادی که تصورش را می‌کردم  نداشتم. من راهی برای پیشرفت در آن ساختار شرکتی ندیدم.

بیشتر از هر چیزی، من دیگر احساس نمی‌کردم که شغلم برایم اهمیت دارد. بعضی اوقات از طریق تقویم Outlook ده‌ها جلوتر را نگاه می‌کردم تا روز بازنشستگی خود را بدانم. این راهی نبود که من برای زندگی کردن انتخاب کرده بودم. خستگی و حس عصبانیت من به مناطق دیگر از زندگی‌ام سرایت کرده بود. از دوستان خود فاصله گرفتم. وزن اضافه کردم و به سادگی به ته خط رسیده بودم.

اما من بلاخره بیرون آمدم. من توسط SUCCESS استخدام شدم و از سال 2012 تا به حال با این مجله بوده‌ام. قبل از اینکه ترفیع بگیرم به عنوان یک ویرایشگر مشغول به کار شدم. من اینجا هستم تا به شما بگویم که کارِ جدیدم مرا نجات داده است. این به خاطر اینکه من بیشتر از گذشته پول کسب می‌کنم نیست؛ یا به این خاطر نیست که من شب‌ها و آخرهفته‌ها کار نمی‌کنم. به خاطر ترفیعی که گرفته‌ام هم نیست. تمام این مسائل کاری کرده‌اند که شغل من برایم راحت و باارزش شود. اما محاصره شدن با افراد بسیار عالی و باتجربه‌ای که می‌توانند مهارت‌های بیشتری را به من بیاموزند، تاثیر بیشتری بر روی من گذاشته است.

با سال‌ها مطالعه بر روی موفقیت، دستاورد و بهبود شخصی و سرمایه گذاری کردن تک تک روزهایم برای یادگیری بیشتر در این موضوعات، توانستم نسبت به زندگی خود حس مالکیت داشته باشم. ابزاری که در اینجا اضافه کردم به من این قدرت را می‌دهد تا بتوانم در آینده به هر کسی که می‌خواهم تبدیل شوم و در این راه از زندگی خود نهایت لذت را ببرم. 7 سال پیش من نمی‌دانستم که موفقیت چه معنایی دارد اما حالا می‌دانم.

من اینجا هستم تا به شما بگویم که با مطالعه، پیشرفت و بهبود شخصی خودتان می‌توانید به تعریفی درست از موفقیت برسید و آن را به معنای واقعی کلمه بدست آورید.

چارچوب

یکی از اولین اهدافی که من به عنوان سردبیر SUCCESS به عهده گرفتم این بود که در بخش ابتدایی مجله تغییراتی را اعمال کنم. تغییراتی در صفحات اولیه‌ای که هنگام خواندن با آن‌ها روبرو می‌شوید و سایر صفحات دیگری که نیاز به اصلاح شدن داشتند. این یک فرآیند بزرگ بود. من قصد داشتم تا مطالب کلی مجله را به صورت چکیده و ملموس در اختیار خوانندگان قرار دهم تا به محض جستجو در صفحات، در مسیر درست قرار بگیرند. ما سعی کردیم تا صدها جمله و کلمه را ساده سازی کنیم؛ ساده و کوتاه اما در عین حال پرمعنا و تاثیرگذار. سرانجام ما بر روی 4 ستون قرار گرفتیم: خوشبختی، سلامتی، رشد و هدف.

همانطور که هر کدام را توضیح می‌دهم، خواهید دید که چگونه آن‌ها در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و با تعریف شخصی خودتان از موفقیت، جایگاه هر یک از آن‌ها را در این تعریف خواهید فهمید. وقتی بعداً در مورد ساختمانِ تعریف شما صحبت کنیم، خواهید دید که چگونه دنبال کردن و نگهداری از این چهار ستون اصلی، شما را به جهتی درست راهنمایی می‌کند.

خوشبختی

وقتی هواپیما وارد جو نامساعد می‌شود یا دچار نقص‌های اساسی در سیستم می‌شود، می‌دانید چگونه ماسک‌های اکسیژن از سقف آویزان می‌شوند؟ قبل از هر پرواز، مهمانداران پرواز به شما دستور می‌دهند که قبل از کمک به فرزندان یا هر کس دیگری که اطراف شماست، ماسک خود را به شکلی درست روی صورتتان قرار دهید. این دستورات کاملاً منطقی است چون اگر نتوانید نفس بکشید، نمی‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا نفس بکشند. 

خوشبختی نیز ممکن است ظاهری خودخواهانه داشته باشد اما کاملاً شبیه به استفاده از ماسک اکسیژن است. اگر از زندگی خود لذت نبرید، برای تمام کسانی که با آن‌ها روبرو می‌شوید از جمله عزیزانتان، ارزش کمی خواهید داشت. وقتی واقعاً خوشحال می‌شویم، بیشتر با دوستان خود وقت می‌گذرانیم و بیشتر با عزیزان خود در ارتباط هستیم. اگر اینگونه نباشد، ما اغلب دچار درگیری‌های ذهنی می‌شویم و احساس غم و ناراحتی می‌کنیم.

ممکن است ساده به نظر برسد اما کسب مهارت در همین مسئله می‌تواند برای بسیاری از افراد کاری دشوار باشد. خیلی اوقات، ما متوجه می‌شویم که افرادی که به نظر زندگی خوبی دارند و ما به آن‌ها احترام می‌گذاریم و آن‌ها را الگو قرار می‌دهیم، همچین حسی نسبت به خودشان ندارند. چقدر بد است که ما نمی‌توانیم تمام مشارکت‌های آن‌ها را تجربه کنیم و چقدر غم انگیز است که آن‌ها نمی‌توانند خوبی‌های باطن خود را مشاهده کنند.

روانشناسان مثبت گرا که بر روی سعادت انسان مطالعه می‌کنند، آن را با "بهزیستی ذهنی" می‌سنجند. اما من در ابتدا به فکر عزت نفس هستم. در واقع ما در هیچ محله و یا شهری زندگی نمی‌کنیم. ما در ذهن خود زندگی می‌کنیم پس سعی کنید تا ذهن خود را به مکانی عالی برای زیستن تبدیل کنید.

منبع : https://roocket.ir/articles/what-is-success

اغلب ما ساعات زیادی کار می‌کنیم؛ 40، 50 یا حتی 60 ساعت در هفته؛ اما این احتمال وجود دارد که با توجه به مواردی که باعث حواس‌پرتی می‌شوند از جمله سرگرمی‌های آنلاین، عادت خوراکی خوردن در محل کار و مدیریت زمان ضعیف، فقط در بخش کوتاهی از روز کار با کیفیت انجام ‌دهیم.

در این مقاله به پنج گام کاربردی اشاره می‌کنیم که اگر آن‌ها را در برنامه صبحگاهی خود بگنجانید، موجب بهینه شدن وقت‌تان در محل کار می‌شود و بهره‌وری شما در طول روز حفظ می‌شود.

1. هفت دقیقه نرمش

بله فقط 7 دقیقه نه 10 دقیقه! چرا؟ زیرا آن‌قدر کوتاه است که اثری بر سایر کارهای صبحگاهی‌تان ندارد و آن‌قدر بلند است که هر نوع تنبلی باقی‌مانده از شب قبل را از بین می‌برد.

روش‌های نرمش فراوانی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید؛ اما روش محبوب من نرمش 7 دقیقه‌ای است که اپلیکیشنی هم برای آن وجود دارد. این اپلیکیشن در مدت 7 دقیقه و با استفاده از 12 نرمش همه گروه‌‌های ماهیچه‌ای اصلی را به کار می‌اندازد.

2. روزتان را سبز آغاز کنید

همه ما می‌دانیم که صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی است و دسترسی به دونات، یک کاسه کورن‌فلکس، ساندویچ تخم‌مرغ یا یک لیوان ماست برای فعال کردن متابولیسم بدن آسان است.

در حالی‌که همه این گزینه‌ها گهگاه خوب به ‌نظر می‌آیند، از انرژی صبحگاهی یک آبمیوه سبزرنگ شگفت‌زده خواهید شد. خوردن آبمیوه‌‌های سالم در ابتدای روز در مقایسه با تست کردن نان و خوردن آن با پنیر خامه‌ای کم‌چرب زمان کمتری می‌برد.

من این کار را سریع و ساده انجام می‌دهم. ظرف یک دقیقه یک سیب، یک موز، یک پرتقال، یک مشت اسفناج، نصف خیار،‌ هر نوع آبمیوه یا آب نارگیل در دسترس را با چند تکه یخ در مخلوط‌کن می‌ریزم. این آبمیوه ارزان، ساده و انرژی‌زا است.

3. سه موفقیت روز را انتخاب کنید

وقتی منتظرید آبمیوه‌تان آماده شود، مکالمه عصر با همسر یا یکی از اعضای خانواده که می‌پرسد «روزت را چگونه گذراندی؟» را تجسم کنید.

سه کاری را که دوست دارید در 12 ساعت آینده به انجام برسانید و احساس کنید که روز موفقی داشته‌اید را مشخص کنید. مطمئنا همه روزها در برگیرنده موفقیت‌های حماسی نیستند؛ اما استفاده از این استراتژی باعث پیشرفت می‌شود.

4. تقویم خود را محدود کنید تا به موفقیت برسید

یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی که افراد در محل کار مرتکب می‌شوند این است که فهرست کارهایشان را به فهرستی از پروژه‌‌های موثر دارای بازه زمانی تبدیل نمی‌کنند. تجربه نشان داده افرادی که در این مهارت استاد شده‌اند، با احتمال بیشتری کارهایشان را به ‌موقع تحویل می‌دهند.

این کار ساده است: برای هر یک از کارهای بزرگ فهرست خود، یک بازه زمانی تقریبی را در تقویم‌تان مشخص کنید، سپس 33 درصد زمان بیشتر را به آن اضافه کنید که از انجام به موقع کار مطمئن شوید.

اگر پروژه‌ای چند روزه است یا به انجام کارهای دیگری بستگی دارد، آن را به قسمت‌های کوچک عملی تبدیل کنید. یک بازه زمانی را به برنامه‌ریزی و بازه دوم یا سوم را به انجام کار اختصاص دهید.

این روش ساده کمک می‌‌کند تا مسئولیت کارهای‌تان را برعهده بگیرید و اگر حواستان پرت شد، فورا دوباره روی کارهایی که در اولویت قرار دارند متمرکز شوید. در اغلب مواقع، یک حواس‌پرتی کوچک همه صبح را خراب می‌کند؛ مثلا نباید اجازه دهید که ایمیل یک مشتری شما را از برنامه موفقیت‌تان برای آن روز غافل کند.

5. بعد از ناهار دوباره شروع کنید

15 دقیقه بعد از ناهار را به تمرکز مجدد بر کارهای روزانه اختصاص دهید که یک نوع مدیتیشن حرفه‌ای است. از شر کامپیوترتان خلاص شوید. آن را خاموش کنید، بروید در اتاق کنفرانس بنشینید و به کارهایی که در ادامه روز دارید، فکر کنید.

ببینید فهرستی که صبح تهیه کرده‌اید چگونه در حال شکل‌گیری است. آیا از برنامه جلوتر هستید؟ یا از برنامه عقبید؟ خواهید دید که این 15 دقیقه به شما کمک می کند تا ببینید چرا از مسیر منحرف شده‌اید، چه چیزی باعث حواس‌پرتی‌تان شده است و کمک می‌کند تا ریتم جدیدی را برای بهره‌ور بودن در تمام طول روز پیدا کنید.

این فرمول ساده را یک هفته تمرین کنید و مطمئنم که از نتیجه آن راضی خواهید بود.

بازاریابی بین المللی کشمش صادراتی

سمعک ها دستگاه های پزشکی بسیار پیشرفته ای هستند که به هدف تقلید از گوش انسان ساخته شده اند. هزاران ساعت برای تحقیق و پژوهش در مورد تکنولوژی درون هر سمعک وقت صرف شده است. شرکت های تولید کننده ی سمعک در هر سال برای بهبود تکنولوژی آن میلیون ها دلار هزینه می کنند.

سطح بندی انواع تکنولوژی سمعک

تکنولوژی موجود در داخل یک سمعک به سه سطح اصلی تقسیم می شود. در واقع، سمعک ها از نظر کیفیت صدا، توانایی کاهش نویز زمینه و توانایی در بهبود وضوح گفتار در سطح های مختلفی قرار دارند.

1- پیشرفته ترین سطح تکنولوژی در سمعک (سمعک وایرلس) 

• بهترین عملکرد در نویز زمینه
•  بالاترین درجه از انعطاف پذیری و تناسب برای جبران کم شنوایی.
•  عملکرد کاملا اتوماتیک
•  سمعک ها قابلیت اتصال به یکدیگر و پردازش دو گوشی را در تمام شرایط دارند.

2- سطح پیشرفته تکنولوژی در سمعک (سمعک هوشمند) 

• عملکرد خوب در نویز زمینه
• انعطاف پذیری و تناسب خوب برای جبران کم شنوایی
• برخی از عملکردهای خودکار را دارا می باشد.

3- سطح پایه ای تکنولوژی در سمعک (سمعک دیجیتال) 

• عملکرد خوب در محیط های نسبتا ساکت
• انعطاف پذیری و عملکرد محدود در نویز زمینه
• عملکردهای خودکار اولیه

در سطح پیشرفته تر، طیف گسترده ای از سمعک ها وجود دارد که قابلیت های بی سیم دارند. این بدان معنی است که سمعک می تواند به تلفن همراه، تلفن ثابت، تلویزیون و دیگر دستگاه های سازگار با بلوتوث به صورت بی سیم متصل شود.

تفاوت در فن آوری در قیمت سمعک منعکس می گردد. در واقع، قیمت یک سمعک را تکنولوژی آن مشخص می کند و نه اندازه سمعک. ما بر این اعتقادیم که برای هر فرد کم شنوا بایستی سمعکی تجویز گردد که فرد با آن احساس راحتی کند و با کمال میل از آن استفاده کند. بنابراین، در تجویز سمعک بایستی به تمام جوانب از جمله سطح تکنولوژی سمعک، اندازه و البته بودجه فرد کم شنوا توجه داشت.

منبع : https://nicava.ir/fa/pcat/21-1/%D8%AA%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9.aspx